Tag Archives: депортация туристов из Израиля

В. Рубінчык. КАТЛЕТЫ & МУХІ (70f)

Шаломчыкі… Ніяк не развітаюся з 70-й серыяй – падзеі патрабуюць новага дадатку 🙂

Мінулы раз, паказваючы слабыя месцы Змітра Дашкевіча і Міколы Статкевіча, не чакаў, што неўзабаве першы агрэсіўна, з таннай дэмагогіяй, наваліцца на другога, дый на сам прынцып еднасці ў зносінах з уладамі. У чым сутнасць канфлікту? 15.01.2018 на пасяджэнні аргкамітэта (прадстаўнікі 13 «альтэрнатыўных» арганізацый, у тым ліку незарэгістраваных партый) было прынятае рашэнне – ладзіць у гонар юбілею шэсце і канцэрт у цэнтры Мінска. 25.01.2018 шэраг вядомых і менш вядомых у Беларусі людзей – cярод іх намстаршыні Аб’яднанай грамадзянскай партыі Леў Марголін – падалі заяўку ў Мінгарвыканкам. У канцы лютага гарадскія ўлады адмовілі заяўнікам і прапанавалі падрыхтаваць новую заяўку – на канцэрт, які мае працягнуцца 25.03.2018 з 14.00 да 19.00. Чатыры з трынаццаці арганізацый (і прымкнуўшы да іх Павел Белавус з «Арт-Сядзібы») вырашылі, што можна абысціся і без шэсця, ды згадзіліся на прапанову ўладаў. Праўда, ідзецца пра суполкі, якія на слыху, – тую самую АГП, плюс БНФ, рух «За свабоду», Беларускую сацыял-дэмакратычную партыю (Грамаду). Такі крок «агаліў тыл» тых, хто застаўся, і, натуральна, выклікаў абурэнне іхняга лідэра Статкевіча. Аднак – увага! – ён выступіў як за канцэрт, няхай атрыманы праз сепаратныя перамовы, так і за мірнае шэсце.

Статкевіч з яго «Беларускім нацыянальным кангрэсам» (які за два гады так і не развіўся ў нешта самавітае) мне не сват і не брат, але можна зразумець ягоную горыч: «Калі шэсце дазваляе людзям прынесці туды свае лозунгі, то канцэрт за агароджай такога варыянту не дае. У тым годзе быў жорсткі разгон… Калі мы ў гэты дзень будзем толькі святкаваць і танчыць, то можам згубіць той аўтарытэт, які ў нас быў сярод гэтых людзей год таму… мы павінны, дзеля павагі да тых людзей, якія выйшлі летась 25 сакавіка, паказаць, што грамадства не ўдалося запалохаць». Так, ён прэтэндуе на лідэрства ў апазіцыі – і пасля некалькіх гадоў адседкі мае на гэтыя прэтэнзіі маральнае права. Прынамсі яго апанентам варта было ўстрымацца ад асабістых выпадаў і скажэння пазіцыі палітыка-ветэрана. Дашкевіч, на жаль, не ўстрымаўся – яшчэ і ў гэтым тэксціку…

Ладна б адзін Зміцер нагнятаў – насупор заяўленаму тут, са снежня 2017 г. ён нават не сустаршыня «Маладога фронту»… Брыдкае апытанне замуціў праславуты «Белсат» 06.03.2018 у сваім фэйсбучным акаўнце: «Усе (! – В. Р.) ідуць на канцэрт, Статкевіч – ідзе на шэсце. А куды пойдзеце вы?» Той жа канал на ўласным сайце праз глупства або наўмысна сказіў сэнс словаў Сяргея Спарыша, памочніка Статкевіча (cлушна было б: «…немирное шествие – если прийти с “коктейлями Молотова”».

За тры дні так і не памянялі – выходзіць, што Спарыш за «кактэйлі Молатава» на мірнай акцыі…

Майстры інсінуацый дагэтуль працуюць і ў «НН», іначай не абзывалі б сяброў аргкамітэта «паўлінамі», не торгалі б цытаты з акаўнта ў фэйсбуку таго самага Спарыша, рэзюмуючы: «Намеснік (! – В. Р.) Статкевіча за тыдзень нагаварыў такога, што лепш бы маўчаў». Дзейнічалі метадамі Баранчыка і Со.; напрыклад, выкінулі смайлік з жартоўнай рэплікі… Той самы Дашкевіч абазваў Спарыша «апарышам»; потым, праўда, папрасіў прабачэння, але прагучала яно, быццам у старым яўрэйскім анекдоце («Рабинович не вор и не мошенник? Я извиняюсь!»). У масавай «Народнай Волі» па Статкевічу ў лепшых традыцыях камсамольскай прэсы ад імя «новага пакалення» пальнуў Алекс Фядута, 1964 г. нар., у менш масавым «Новым часе» – экс-намеснік Дашкевіча Алекс Кіркевіч… Гэты важна заяўляе: «Час палітыканаў, якія бачылі сябе рэпрэзентантамі народнай думкі, немінуча сыйшоў. Надыходзіць час менеджэраў і блогераў, інжынераў грамадскай думкі». Далучыліся да антыстаткевіцкай кампаніі блогер-паганец Антон М. і акадэмічны дырэктар «прабеларускага» аналітычнага цэнтра ў Вільні – адстаўны манах, які лічыць сябе спецыялістам у палітычных працэсах.

Карацей, рэсурсаў у «сепаратыстаў», якія прыкрываюцца то «дзяўчынай з дзіцёнкам», то «інжынерамі грамадскай думкі» (пра ўзровень апошніх сёе-тое кажа, што выступіць на канцэрце быў запрошаны… Аляксандр Саладуха, кароль тутэйшай рускамоўнай папсы; чаму ўжо не Анатоль Ярмоленка з яго суперхітом «Слухай бацьку»?), нямала, і шэсце 25 сакавіка, хутчэй за ўсё, будзе нешматлікае. Магчыма – хочацца верыць, што не! – яго разгоняць, а Статкевіч каторы раз пападзе за краты. Тады «смелыя выкрывальнікі» застою і правакатарства ў «апазіцыі» зноў кінуцца бараніць палітвязня, напампоўваючы свой сімвалічны капітал. Гэтае кінцо я ўжо бачыў у 2006 г., толькі ў тым годзе ролю Міколы Статкевіча граў Аляксандр Казулін.

Кур’ёзна – і сумна – што цяпер дзяўбуць Статкевіча тыя ж людзі, што дзяўблі прафесара Казуліна. Добра памятаю, як у пачатку 2006 г. у метро спаткаў мяне мастацтвазнавец Сяргей Х. і «па сакрэце» расказаў, што Казулін, ідучы на прэзідэнцкія выбары на злосць Мілінкевічу, зарабляе сабе месца ў палаце прадстаўнікоў 2008 г. «Зарабіў» жа Казулін пяцігадовы тэрмін; ледзь не памёр, калі трымаў галадоўку; адседзеўшы амаль 30 месяцаў, быў памілаваны. «Кінуты» паплечнікамі (яго знялі з пасады старшыні партыі завочна, калі яшчэ сядзеў за кратамі) ад палітыкі адышоў. «Отряд не заметил потери бойца…» 🙁

Як бы ні было, 7 сакавіка пададзена заяўка на шэсце – «Марш годнасці і волі». Удзельнікі маюць пераадолець 2–3 км ад плошчы Якуба Коласа да Опернага тэатра. Ісці не заклікаю, аднак і адгаворваць нікога не стану.

Ізраільцам тэма стагоддзя Беларускай народнай рэспублікі (#БНР100), выглядае, таксама блізкая: 25.03.2018 плануецца збор ахвотных пасвяткаваць юбілей каля помніка Янку Купалу ў Ашдодзе. З 19-й гадзіны. Праўда, грамадзянам Беларусі трэба яшчэ дабрацца да таго помніка; дэпартацыі з «Бен-Гурыёна» не спыняюцца.

Нямала і такіх беларускіх яўрэяў, для каго стагоддзе БНР – пусты гук. Між тым згадкі пра ролю яўрэяў у заснаванні БНР ёсць у папулярнай бядулявай брашуры «Жыды на Беларусі»; роля тая не была нязначнай, хаця (лёса)вызначальнай яе назваць таксама цяжка. Мо ў наступным выпуску катлетна-мушынага серыялу вярнуся да тэмы.

Зараз – пра іншае. 8 сакавіка ў Мінску прайшоў (трэці год запар) жаночы забег «Beauty Run». Традыцыйна адказвае за імпрэзу Беларуская федэрацыя лёгкай атлетыкі пры падтрымцы дзяржаўных і камерцыйных структур. Як муж адной з удзельніц, сёлета магу адзначыць прагрэс: прамова новапрызначанага міністра спорту & турызму была куды карацейшая, чым у яго папярэдніка ў 2017 г. – бягухі не паспелі замаркоціцца… Дый медаль стаў прыгажэйшы 🙂

Пасля забегу

Лыжкай дзёгцю было асвятленне ў некаторых СМІ – найперш маю на ўвазе колькасць удзельніц. Так, арганізатары напярэдадні старту дакляравалі 3000 або нават 3500, але ж ці тое прычына для буйнога дзяржагенцтва, каб постфактум бадзёра паведамляць «звыш трох тысяч прыгажунь прабеглі ў цэнтры горада»? Насамрэч іх – мо праз не самае прыемнае надвор’е – было меней за 2000, што відаць і з выніковай табліцы (644 прабеглі 5 км, 874 – 2 км). «Сацрэалізм» ад БелТЫ падхапілі анальнер анлайнер («Каля 3500 жанчын узялі ўдзел…»), тутбай з сіцідогам («Тры тысячы дзяўчат…») і нават еўрарадыё з салідарнасцю («каля трох тысяч удзельніц»). Калі не ўмеюць – дакладней, не хочуць – праверыць гэткую драбязу, то і ў сур’ёзных пытаннях цяжкавата давяраць «лідарам медыярынку».

Як ні дзіўна, карэктна пра забег 08.03.2018 напісалі жоўтыя «Белновасці». Жоўтыя – і таму, што 5 сакавіка апублікавалі паскудны набор слоў пра Статкевіча, і таму, што гэты «палітычны» артыкул пра шкоду палітыка для Беларусі суседнічае ў іх з матэрыяламі тыпу «Анну Чапман пристыдили за фото в бикини» ды «Анастасия Волочкова испугала фанатов синими дряблыми ногами» (от ужо «белнавіны»!)

Зірнуў, хто кіруе сайтам; аказалася, дырэктар унітарнага прадпрыемства Віталь К., да 2014 г. – высокапастаўлены супрацоўнік МУС РБ. І падумаў пра цікавую тэндэнцыю, здаецца, яшчэ не адзначаную дамарослымі аналітыкамі – на пачатку 2010-х гг. «сілавікі» ламануліся ў палітбізнэс. Былы бабруйскі следчы Андрэй П. зрабіўся «незалежным аналітыкам», кіраўнік Фрунзенскага РАУС Алег Г. – намеснікам старшыні ў адной з псеўдаапазіцыйных партый… Падобна, цяперашні міністр замежных спраў, хітрун Макей (начальнік адміністрацыі Лукашэнкі ў 2008–2012 гг.), не дарма еў свой хлеб і даў адмашку на «ўгнаенне» палітычнага поля выпускнікамі акадэміі міліцыі. Тут толькі версія, але небеспадстаўная. Хапае ж Макею розуму сустракацца з прадстаўнікамі «Амерыканскага яўрэйскага камітэта» ды інфармаваць іх пра «становішча яўрэйскай абшчыны ў Беларусі» (02.03.2018). Відаць, Сямён Шапіра ды Павел Якубовіч ужо не тыя – задзейнічана цяжкая артылерыя 🙂

І пра блэк-джэк ды прасталытак пра авантурніцу Насцю Рыбку (aka Вашукевіч) з Бабруйска. Няблага пра яе напісала дасціпная «Белгазета», асабліва ж блізкая мне выснова: «Беларускім СМІ… без выспятка звонку не цікавы ні “чалавек простай працы”, ні мільярдэры і эскортныя прыгажуні…» Cапраўды, ігнаравалі тутэйшыя Рыбку з яе скандальнай кнігай, пакуль пра яе не расказалі расійцы, пачынаючы з Аляксея Навальнага, а між тым яна – Саламея Русецкая-Гальпір-Пільштынова нашых дзён (гэтай «белагаловай» сёлета споўнілася б 300)! Пажадаю Настассі хутчэй выбрацца з пераплёту, у які яна трапіла ў Тайландзе… Некалі і Рыбкавы запісы перакладуць на беларускую, вось тады зажывем 🙂

90 гадоў 8 сакавіка грукнула б Эфраіму Севелу (Яфіму Драбкіну), які, на жаль, памёр улетку 2010 г. Таксама быў той яшчэ авантурнік… Але ж яго кнігі чыталі мільёны – і будуць чытаць. Некалі пісаў па адной з іх школьнае сачыненне. Асабліва ж мяне пацешыла ў пачатку 1990-х, што галоўны герой сатырычнай аповесці «Спыніце самалёт – я злезу» носіць прозвішча Рубінчык. Сорак год таму ізраільскі паэт Барыс Камянаў нават напісаў яму (літаратурнаму персанажу!) адкрыты ліст з парадамі кшталту «Не ладзьце, укрывай Божа, дэманстрацый і галадовак, не пагражайце самаспаленнем вашых жонак, не смяшыце людзей! Пакіньце быць героямі вязням Сіёна. Не рыпайцеся!» Распісаўшыся і ў браку пачуцця гумару, і ў недаверы-непавазе да «простых яўрэяў»… (я б не згадваў гэты ліст, каб Барыс К. дагэтуль не выплюхваў у інфармацыйную прастору тэксты, поўныя жоўці). А Севела – што Севела? Дашчэнту наш, бабруйскі, хоць і паблукаў па свеце. У «горадзе баброў» яму пазалетась і помнік паставілі.

Пяцьдзесят гадоў у лютым святкаваў Юлій Абрамовіч – не апошні ў Іудзейскім рэлігійным аб’яднанні чалавек, які даказаў, што бізнэсмен здольны перакваліфікавацца ў журналіста (ну, міліцыянтам жа можна! – гл. вышэй). Газета «Берега» пад яго кіраўніцтвам горшай не стала; з іншага боку, падчас самапрэзентацыі новага кіраўніка (№ 1, 2018) можна было і падзякаваць папярэдняй рэдактарцы Любові Гаўрылюк, якая «цягнула» газету звыш 15 гадоў. Дый тое, што «Берега» засталіся «адзінай яўрэйскай газетай у Рэспубліцы Беларусь», не зусім слушна: калі-нікалі выходзіць і «Авив».

Вольф Рубінчык, г. Мінск

wrubinchyk[at]gmail.com

09.03.2018

Апублiкавана 09.03.2018  06:54

D – ЗНАЧИТ ДЕПОРТАЦИЯ?

От редакции belisrael.info. Грустная история, получившая уже большую огласку в Беларуси. Похоже, с 1998 года, когда Израиль «сел в лужу», не впустив белорусскую теннисистку Яну Соколенко, прилетевшую с трехмесячной визой на соревнования («Яне было отказано в праве связаться с пригласившим ее сюда теннисным клубом “Маккаби-Цафон” из Хайфы, представитель которого напрасно пять часов ожидал гостью в зале аэропорта. Работники погранслужбы проверили багаж Соколенко, провели личный досмотр, а затем заставили ее подняться на борт самолета, который вскоре взял курс на Минск»), в работе израильского МВД и его погранслужбы мало что изменилось. Впоследствии, после вмешательства МИД Беларуси, Яне были возмещены расходы и разрешён въезд в Израиль.

«Провели ночь в восьмиместной камере». Гомельчан, прилетевших по путевке, депортировали из Израиля

8 августа 2017 в 8:28

TUT.BY

Вместо путешествия — тюрьма, нервы и зря потраченные деньги. Гомельчанин Андрей рассказал историю, в которую попали его родители. Ольга и Петр купили пятидневный тур в Иерусалим. В итоге увидели Святую землю только из окна аэропорта. После допроса и недолгого заключения они были депортированы на родину.

— Сегодня родители отправились в Минск, чтобы забрать свой багаж, хорошо хоть он остался невредим, нас пугали, что его депортированным не выдают. Пока мама и папа не готовы общаться с прессой — слишком сильное потрясение пережили за последние дни, — объясняет Андрей и рассказывает их историю.

Пятидневный тур на двоих в Иерусалим Петр подарил супруге на день рождения. Ольга давно мечтала о поездке по святым местам. Путевки покупали в белорусском турагентстве в Гомеле, но через украинского оператора. 2 августа муж и жена вылетели из Борисполя в Тель-Авив. И там начались неприятности.

— На паспортном контроле родителей не пропустили, отправили на допрос. На допросе куча вопросов «Зачем прилетели?», «К кому прилетели?», «Кто у вас тут есть?». Родители отвечали, что они приехали на отдых и экскурсии, по путевкам, и у них в Израиле никого нет, но им снова и снова задавали одни и те же вопросы. Родители показывали путевки и обратные билеты, но это значения не имело. Просматривали телефоны, обыскивали вещи, расспрашивали про родственников в Израиле. Длилось все около 2 часов. В итоге родителям было отказано во въезде с формулировкой «Неясна цель прибытия». А потом их отправили в самую настоящую тюрьму при аэропорте. В камере по 8 человек. Среди них были украинцы, молдаване, грузины, русские. Большинство с такой же историей. На ужин дали бутерброд. Назад отправили рейсом в 5 утра, на «воронке» подвезли прямо к самолету, сопровождающие довели до мест в хвосте салона, паспорта на руки не отдали, — рассказывает Андрей и до сих пор не может поверить, что деньги за путевки (это больше тысячи долларов) потрачены впустую и их уже вряд ли кто-то вернет. Но и самое главное — это здоровье родителей, которые, уверен мужчина, еще не один месяц будут переживать случившееся.

— Зачем он нужен, такой безвиз, когда вот так все в итоге оборачивается? — задается вопросом Андрей.

Историю мы попросили прокомментировать в посольстве Израиля в Беларуси.

Посол Алон Шогам сразу предупредил — каждую конкретную ситуацию необходимо рассматривать индивидуально. В этой, заверил дипломат, посольство будет разбираться.

— Мы довольно серьезно к таким случаям относимся. В каждом подобном случае просим передать рапорт, который составляют погранслужбы, рассматриваем его. Но, как правило, отказы логичны, недоразумения в таких ситуациях — большая редкость. Нужно, чтобы эти люди, о которых вы говорите, обязательно с нами связались, необходимо видеть их документы, билеты, путевки, тогда станет ясна и причина депортации, — отметил Алон Шогам.

По словам посла, подобные сценарии, когда белорусских туристов отправляют обратно, редки, но все-таки случаются. После подписанного в ноябре 2015 года Соглашения между правительствами двух стран о безвизовом въезде для туристов пограничные службы стали более пристально проверять въезжающих в страну, в итоге количество депортируемых возросло. Впрочем, белорусов среди них, заверил посол, немного, в основном такие проблемы возникают у граждан Грузии и Украины. (читать здесь и здесь – belisrael.info)

Причин недоверия со стороны израильских погранслужб может быть несколько. К примеру, открытая менее года назад туристом рабочая виза, нарушенный когда-то во время пребывания в Израиле местный закон, обратный билет без даты также может стать причиной депортации.

Чтобы недоверия со стороны соответствующих служб было меньше, необходимо также в строгом порядке содержать и документы — авиабилет с датами въезда и выезда; полис медицинского страхования на оказание услуг за рубежом; подтверждение о бронировании гостиницы (если цель поездки — туризм); письмо из медицинского учреждения (если цель поездки — лечение); документы, подтверждающие платежеспособность. Для посещения израильских родственников, друзей или организаций — приглашение, полученное в оригинале или по факсу, или электронной почте, копию удостоверения личности приглашающего.

* * *

Наиболее популярные комменты – естественно, в целом не в пользу Израиля:

cvetogo: Интересно узнать, в чем действительно была причина.

злой ежик: Если к туристам у израильтян ещё есть в арсенале минимальная вежливость и официальная улыбка и отсутствие рукоприкладства и физического насилия, поскольку тут всё-таки гешефт, то с обычными жителями палестинцами-арабами они вообще не церемонятся. А что, все подобные случаи – ВСЁ в целях безопасности, какие такие претензии. Только очень хочется узнать развязку истории, как же выкрутится хитрый израильтянский посол из этой некрасивой ситуации. Делаю ставку – 88% отпишет – “а всё для безопасности великих израильтянских граждан”.

Andrey_friik: “…в итоге увидели Святую землю только из окна самолета…” – после прочитанного возникает резонный вопрос. а на самом ли деле эта земля такая святая, и стоит ли слово святая писать с большой буквы?

Dima–amid: Система безопасности в Израиле очень серьезная. Видимо, возникли подозрения. Я был в Израиле много раз и всегда без проблем. Лучше не пропустить 1 из 100.000, чем получать терракты.

TimBear_Wiseowl: В аналогичную ситуацию попал с женой в 2008 г. Были в Шарм-Эль Шейхе в Египте и захотели съездить в однодневную экскурсию В Иерусалим. Когда ранним утром проходили погранконтроль на переходе Таба-Эйлат, всех мужчин и женщин разделили на две очереди, и проходили через систему турникетов. Некоторых, в том числе и меня просили задержаться на допрос, задавали похожие вопросы: к кому? С какой целью? есть ли знакомые? Паспорт забрали и долго его проверяли, делали смывы и проверяли в каком-то аппарате. Самое поразительное, проверяли так же и гражданина США. Никакой учтивости, ни пожалуйста, ни будьте любезны. Напряжение, скажу я вам, достаточно серьезное. У кого нервишки слабые, может и завибрировать, “ляпнуть” что-нибудь, проявить неуверенность в ответах или начать “качать” права. А эти ребята не церемонятся. Все это понятно, что живут как на пороховой бочке, но отношение к туристам похоже на сортировочный пункт Освенцима. Видно, что у этих ребят были “учителя” хорошие. Так что – вот такой безвиз.

Дм_Мх: Так же в Табе провел ночь на ногах на границе, такое же хамское отношение, очень медленная работа погранцов, постоянные перерывы на кофе… похоже потом было и на вылете из Тель-Авива – полностью все вещи перевернули и опять перекрестно допрашивали, правда потом вне очереди привели на сдачу багажа и так же “отконвоировали” на паспортный контроль – хоть тут спасибо, но это они просто хотели от меня гарантированно избавиться.

Цыник_он же: Это Израиль, детка…

Vinck: Какая мерзкая ситуация, на самом деле. И деньги потеряны и нервы истрепаны.

crane77_tutby27: В “Бен Гурионе” самая серьёзная служба безопасности в мире. Соответственно, на взгляд нашего человека, и самая “долбанутая”. Вариантов может быть много.

  1. У пограничников мог возникнуть вопрос, почему они летели через Украину., в которой, скажем так, не спокойно, если с конца июля рейсы из Минска почти каждый день. Израиль для туристов довольно дорогая страна.
  2. Могли возникнуть какие-то вопросы по поводу бронирования отеля, что вряд ли.
  3. В багаже могла быть куча сувениров или вещи, которые явно везли в качестве подарков, какие-то вещи, из-за которых пограничники заподозрили, что заявленная цель приезда не соответствует или не совсем соответствует. Я думаю, что у среднестатистического жителя Беларуси, которому за сорок, в Израиле найдётся по меньшей мере 3-4 знакомых.
  4. Возможно, не смогли предоставить документы о наличии определённой суммы на день прибывания.

Да много чего могло быть. Любое неосторожное слово, багаж, одежда могли повлиять на решение пограничников. Я помню случай, когда человека чуть не завернули из-за банки тушёнки в багаже.

Любая страна рада туристам, которые приезжают тратить деньги, и не рада потенциальным иммигрантам. Видимо, что-то вызвало подозрения.

При наличии виз – такие вопросы решает консульство при выдаче визы, у вас всегда могут попросить дополнительные гарантии того, что вы вернётесь в страну постоянного проживания. Хотя и тут последнее слово за пограничниками, но ответственность в большей степени ложится на консульство.

id156758320: Хотела побывать в Израиле. Теперь точно не планирую. Боюсь помереть от стрессового “приема” прямо в аэропорту.

id350886439: Очень много приезжают нелегально работать в Израиль, особенно много из Украины и лететь из Борисполя уже попадать под особо бдительный контроль… Беларусы на самом деле более законопослушный народ и так когда поступают с нашими немного оскорбляет! Хотелось бы продолжения и подробностей по этому делу.

Мы тоже ждём продолжения и подробностей…

Израильский посол в Беларуси Алон Шогам (Alon Shoham)

Опубликовано 09.08.2017  11:21

***

“На все ответы говорили: врете”. Еще двух гомельчан, летевших по путевке в Израиль, отправили домой


Читать полностью: https://news.tut.by/society/555215.html

Добавлено 11.08.2017  07:21