ШАЛОМ АД ЗМІТРА ДЗЯДЗЕНКІ

Летась мы паведамлялі пра выхад кнігі “Гісторыi ў прыцемках” (Мінск: Кнігазбор, 2015), а зараз прапануем кароткія звесткі пра яе аўтара, узятыя з вокладкі.

Зміцер Дзядзенка нарадзіўся ў 1972 годзе ў Оршы. З вокнаў радзільні зазіраў праз плот на двор хаты Уладзіміра Караткевіча, якая стаіць побач, і спрабаваў падгледзець “творчую кухню” славутага пісьменніка-земляка.

У 1994 годзе скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

Пасля навучання паспеў папрацаваць, сярод іншага, рэдактарам на БТ і журналістам у “Нашай Ніве”.

Друкаваўся ў часопісах “Полымя”, “Першацвет”, “Паміж”, “Спадчына”. Аўтар краязнаўча-генеалагічнага даведніка “Аршанская шляхта”, зборніка інтэрв’ю “Беларусь: ні Еўропа, ні Расія”, адзін з суаўтараў кнігі “Наша страва”.

Сёлета Зміцер прыслаў нам тэксты некалькіх сваіх песень.

ДАРМАЕДЫ

Я жыў сабе як жыў, бяды не ведаў —

Дбаў пра даляры, кошты на бензін…

Ды трапіў нечакана ў дармаеды!

І высветлілася — не я адзін.

Сказалі мне: “Жыццё ідзе не гладка,

А ты — нібыта здраднік на вайне”.

Сказалі, што я не сплаціў падаткі —

Міністры галадаюць праз мяне.

Мяне складана збіць мастацкім свістам,

Я не паддамся лёгка на падман:

Гляджу тэленавіны — там міністры.

Аж шчокі не змяшчаюцца ў экран:

Зусім апухлі без маіх падаткаў,

Забыліся, калі ў іх быў абед…

І я сябе адчуў істотай гадкай.

Не пухну? Сто адсоткаў — дармаед!

 

Тут кожны сам можа дадумаць выкананне 😉” – пазначыў аўтар. Мы не рызыкуем класці гэты верш на музыку, але, калі хто хоча паслухаць песню пра падаткі, ласкава запрашаем: http://en.lyrsense.com/beatles/taxman 🙂

 

ПЕСНЯ ПРА ДАБРАБЫТ

Прачынаюся я зранку — адчуваю ў целе спрыт,

Як спартсмэн, гатовы да Алімпіяды.

Прыглядзеўся да сябе — а гэта ўзняўся дабрабыт,

Рыхтык так, як абяцала нам улада.

Ён узняўся і стаіць, не хоча падаць —

Датрымала абяцанні наша ўлада!

Скажа кожны ідэолаг: “Ад эпохі пірамід

І ў любой — якую ні вазьмі — краіне

Толькі дзякуючы ўладзе можа ўзняцца дабрабыт…”

Вось і ў нас ён падымаецца няспынна.

Ён узняўся, як даляр па-над рублём…

Але мы і дабрабыт перажывём.

Трэк да песні: https://soundcloud.com/dziadzienka/pesnya-pra-dabrabyt

 

ГРАМАДЗЯНСКАЯ ПАЗІЦЫЯ

Прафесій шмат на свеце ёсць, куды ні гляну я:

Сантэхнік, медык, кадравік і трактарыст…

Мой сябра Пеця ўладкаваўся грамадзянінам,

Бо іншай працы не прымае арганізм.

 

Яму няпроста: ён штодня цяпер змагаецца

За грамадзянскую пазіцыю сваю.

Але народзец навакол не той трапляецца —

І не ў нагу ідуць, і хорам не пяюць.

 

Адна надзея

На дабрадзеяў —

Яны не ходзяць з рукой пустой:

Падкінуць грошай,

Бо ён харошы,

Ён грамадзянін, не абы-хто.

 

Штодзённа Пеця як з трыбуны надрываецца:

Ён крытыкуе амаральнасць і цынізм,

За нас усіх ён і хвалюецца, і каецца,

І хоча нават ваяваць за гуманізм.

 

На жаль, сярод электарату ёсць і спрытныя,

І Пеця з гэтае прычыны дужа злы:

Яны ківаюць на жытло яго элітнае,

А то — на “Лексус”, дарагі яму… Казлы!

 

Адна надзея

На дабрадзеяў —

Яны не ходзяць з рукой пустой:

Падкінуць грошай,

Бо ён харошы,

Ён грамадзянін, не абы-хто.

Трэк да песні: https://soundcloud.com/dziadzienka/gramadzyanskaya-paztsyya

На фота, зробленым у студзені 2016 г.: выступае з гітарай Зміцер Дзядзенка, побач сядзіць паэт Ігар Канановіч (1983-2016), які трагічна загіне ў чэрвені.

Апублiкавана 12.02.2017  12:38

UPD (верш Змітра да гадавіны крымскіх падзеяў):
 
ПОЛЬКА “КРЫМНАШ”
Сходу грукну ў дзверы:
Дома я ці дзе?!
Адчыняй, халера,
Гаспадар ідзе.
Дзе мяне насіла?..
Ну, як табе сказаць…
Памагаў Расіі
Крым адваяваць.
Мы пілі за нашых,
За эСэСэСэР,
А пасля яб@шыць
Сталі мы “бандэр”.
Скуль у нас “бандэры”?
Ну, адкуль мне знаць?!
Адчыняй, блін, дзверы —
Доўга мне чакаць?
Зубы я не шчэру,
Проста там баліць:
Мабыць, і “бандэры”
Ўмеюць морды біць.
У эСэСэСэРы
я б ім паказаў!..
Адчыняй, блін, дзверы —
Гаспадар сказаў!
Дабаўлена 20.03.2017  09:21