В. Рубінчык. ДА ЯКОЙ ПАРЫ?..

Добры дзень. За апошні год гайкі на абшарах «між Літвой і Украінай» настолькі закруціліся, што няпроста і прыдумаць, куды яшчэ лезці з развадным ключом. Але няма такіх крэпасцяў… авой, пардоньце, не зусім так. Няма такіх днішчаў, якія не маглі б прабіць лукашысты! Алесь Ш., былы чаляднік Алеся Мілінкевіча, а цяпер медыяперсанаж, апалчыўся на рэшткі недзяржаўнай журналістыкі і даследчага сектару: «Калі ўсе гэтыя людзі, псеўдаэканамісты, ліпавыя эксперты… пачнуць адказваць за свае словы? Яны падманваюць спажыўца. А рынак інфармацыі дакладна гэткі, як і кожны іншы. За падман спажыўца крама нясе адказнасць. Гэтак жа і аналітыкі, журналісты павінны несці адказнасць за падман спажыўца сваёй інфармацыяй» (sb.by, 14.12.2021, пер. з рус.).

Пацешныя прыклады «падману спажыўца» прывёў гэты Ш.:

– Гаварылі – [Лукашэнка] закопвае грошы ў лядовыя палацы, нам яны не патрэбны. Беларусь у 2014 годзе праводзіць найлепшы ў гісторыі чэмпіянат свету па хакеі, што афыйна прызнала Міжнародная федэрацыя хакея… Закопвае грошы ў сельскую гаспадарку, усё няправільна, трэба неяк па-іншаму. Цяпер высвятляецца: больш за 6 мільярдаў долараў нам прыносіць сельскагаспадарчы экспарт

Шэсць мільярдаў пасля 27 гадоў «асаблівай увагі» да галіны многа ці мала ў маштабе краіны? Даведачка: у 2019 г. экспарт сельгаспрадукцыі з Нідэрландаў дасягнуў 94,5 мільярдаў еўра, г.зн. перавысіў 100 млрд. USD. Тэрыторыя Нідэрландаў меншая за беларускую ў 5 разоў, насельніцтва ж перавышае РБ-шнае толькі ў 2 разы. Ну, і сувязь паміж лядовымі палацамі & арэнамі, пабудаванымі ў райцэнтрах кшталту Івацэвічаў, ды «найлепшым у гісторыі» (?) чэмпіянатам-2014, праведзеным на дзвюх пляцоўках у Мінску, невідавочная, кажучы асцярожна.

Анягож, няхай бы Алесь (член «канстытуцыйнай камісіі», не шышкі-дрышкі!) ды яго хаўрус прынялі свае «нарматыўныя акты» аб дадатковай адказнасці за выступы фактычна, як можна зразумець з прыкладаў, за меркаванні аб тым, куды лепей скіроўваць дзяржаўныя грошыкі.

Па-першае, не выключаю, што, чым меней у Беларусі будзе гучаць альтэрнатыўных думак пра палітыку, грамадства і эканоміку, тым хутчэй рэжым забранзавее ды страціць легітымнасць нават у сваіх апантаных прыхільнікаў… Адпаведна, тым скарэй ён адчэпіцца ад няшчаснай краіны.

Па-другое, тыя самыя акты мажліва будзе павярнуць супраць ідэолагаў-балбатуноў, чыноўнікаў і нават іх «непагрэшнага лідара» (з бальшавікамі – па-бальшавіцку!) Недзяржаўныя эксперты і журналісты, вядома, не заўсёды вылучаюцца высокім прафесіяналізмам. Аднак працэнтаў на 90 іх памылкі – вынік прэсінгу, стомленасці, дый проста абмежаванасці чалавечых ведаў, а не праява жадання ўвесці «спажыўцоў» у зман. Што да прадстаўнікоў улады, тут прапорцыя, бадай, адваротная. Прынамсі большасць няспраўджаных дэкларацый яўна рабіліся ды робяцца ў карыслівых мэтах: каб улагодзіць начальства, надурыць замежнікаў i/або нязгодных суграмадзян (гл. кейс неадбытага мясцовага рэферэндуму ў Брэсце-2020).

Уласна, сістэмка ад пачатку будавалася на хлусні, апранутай у шаты «ісціннай праўды»… Уладзімір Сямёныч (не-Караткевіч) як у ваду глядзеў.

Прымуць дэпутацікі яшчэ адзін жэстачайшы закончык – будзе на што абапірацца ў час дэканструкцыі/перазагрузкі. Нешта ж падказвае, што гэты час не за гарою…

Яскравыя ілюстрацыі таго, як чыноўнічкі розных узроўняў кідалі словы на вецер, можна знайсці на сайце promise.by – чытайце, пакуль рэсурс не заблакаваны. Не далей як у студзені я прыводзіў прыклады «абяцанак-цацанак» ад кіраўнікоў урада. Дык, ёлы-палы, сваім жа можна: quod licet Iovi, non licet bovi… Намеснік прэм’ер-міністра, у 2019–2020 гг. – старшыня аргкамітэта Сусветнай шахматнай алімпіяды ў Мінску-2022 (сарванай не без яго ўдзелу) – няблага пачуваецца, курыруе зараз распрацоўку «праграмы патрыятычнага выхавання насельніцтва» 0_0

Рыба псуецца… не з хваста. Хто абяцаў увесці ў Беларусі суд прысяжных, вырашыць праблему знешняй запазычанасці, і г. д., і да т. п., (амаль) усе добра ведаюць, дзякуючы і маім публікацыям 😉 Дадаткова рэкамендую гэты спіс. Але сёння хацелася б пагаварыць пра «лакальныя», хоць і вельмі важныя праекты – новую дзіцячую паліклініку ў Жодзіне (на рагу вул. Скарыны і прасп. Леніна), дзіцячы шматпрофільны корпус раённай бальніцы ў Барысаве (вул. 1812 года). Распачатыя ў 2019-м.

Для пачатку зацаніце пашпарты аб’ектаў, згодна з якімі будоўля ў Жодзіне мусіла быць скончана 12.08.2020, а ў Барысаве – 17.11.2020.

Далей – цытаткі з афіцыйных крыніц, у перакладзе з рускай:

«У Барысаве ў 2021 годзе адкрыецца бальніца, у Жодзіне – паліклініка» (belta.by, 30.12.2020).

«Завяршаецца будаўніцтва аднаго з самых значных аб’ектаў аховы здароўя – дзіцячай паліклінікі [ў Жодзіне] У красавіку, па завяршэнні будаўнічых работ, плануецца пачаць усталёўку мэблі, абсталявання. Сярод першачарговых паставак – тры рэнтгенаўскія апараты, астатняе – паэтапна ў чэрвені, ліпені, жніўні. Здача аб’екта папярэдне намечана на 1 верасня» (mlyn.by, 11.03.2021).

«Паводле Наталлі Сушко [першай намесніцы старшыні Жодзінскага гарвыканкама], будаўніча-мантажныя работы завершаны і будынак цалкам гатовы да здачы. Аднак першапачатковыя тэрміны адкрыцця ссунуты на снежань у сувязі з досыць доўгімі працэдурамі куплі абсталявання» («Жодзінскія навіны», 20.08.2021).

Верагодна, не запрацуе пазначаная медустанова і ў снежні 2021-га, іначай афіцыёз бы ўжо рэкламаваў дату адкрыцця… Шчэ меней шансаў на тое, што здзейсніцца «барысаўская» абяцанка буйнога чыноўніка:

«Сёння [ў Барысаве] будуецца дзіцячая бальніца. Як бы ні было складана, у наступным годзе мы яе абавязкова ўвядзем у эксплуатацыю» (Аляксандр Турчын, старшыня Мінскага аблвыканкама, 08.07.2020).

«Губернатар (меўся на ўвазе старшыня Мінскага аблвыканкама. – В.Р.) і міністр [аховы здароўя РБ] абмеркавалі час заканчэння будаўніча-мантажных работ корпуса і пытанні камплектавання абсталяваннем. Плануецца, што сродкі будуць вылучаны як з мясцовага (абласнога), так і з рэспубліканскага бюджэтаў» (прэс-служба міністэрства аховы здароўя РБ, 03.11.2021).

Тут бачна, што ў лістападзе яшчэ толькі планавалася вылучэнне сродкаў на камплектаванне шматпрофільнага дзіцячага корпуса бальніцы (да самога вылучэння і закупак – скарэй за ўсё, некалькі месяцаў). Ці папросіць Турчын адстаўкі 01.01.2022, калі выявіцца, што яго абяцанка 2020 г. «абавязкова ўвядзем у эксплуатацыю» не здзейснілася? А можа, хоць прабачэння ў барысаўцаў папросіць? Рыторыка, рыторыка… Напэўна, ідэолухі спішуць затрымкі на COVID-19 (каторы, зрэшты, і паўтара года таму лупіў па Беларусі) ды заходнія санкцыі.

Лірычная дыгрэсія наконт прабачэнняў. Прыгадаў, хто іх ў мяне прасіў за апошнія гады, і адразу ўявілася, што я – Рамзанка Дыраў 🙂 Фірма «Ладэ», Беларуская чыгунка, газета «Наша слова», журналіст Андрэй Д., філосаф Сяргей П., гісторыкі Алесь Б. і Алесь Ф., мастак Сяргей Х., літаратуразнаўца Зіна Г., грамадскі дзеяч Алег Р… Не, адмыслова не занатоўваў, але прычыны штораз былі сур’ёзныя, таму стрэмкі ў памяці сядзяць. А ў гэтым месяцы баранавіцкі шахматны трэнер Аляксандр Сідарэня мог, па-мойму, і не выбачацца ў сваім блогу… Ну, што зроблена, тое зроблена – цаню яго джэнтльменства.

Без энтузіязму адгукнуўся я на «выбары» новага старшыні Беларускай федэрацыі шахмат (30.11.2021) – зараз магу дадаць, што і каманда ў яго адпаведная. Пара дасведчаных і прыстойных людзей у выканкаме мала што вырашыць. Да гонару старшыні (Сяргея Сычука з «Белавія»), ён хаця б уступіў у БФШ і сплаціў унёскі ў поўным аб’ёме. Мяркуючы па інфе з афіцыйнага сайта, гэтага не скажаш пра супрацоўнікаў спартовай «вертыкалі», уведзеных у кіраўнічы орган разам з Сычуком (я-то ў кастрычніку меў спадзевы, што федэрацыя «адвяжацца» ад мінспорту…). Хто б сумняваўся, што ўсе роўныя, але некаторыя раўнейшыя?

Яшчэ адзін доказ слушнасці оруэлаўскага назірання – фотарэпартаж з першай лігі чэмпіянату РБ па шахматах (Мінск, 9–17 снежня). Напярэдадні гэтага масавага турніру быў апублікаваны рэгламент, падпісаны «галоўнай судзейскай калегіяй» – вісіць на сайце БФШ і сёння:

Галоўны суддзя ў гэтым выпадку – Ігар Стралец, ён жа старшыня рэвізійнай камісіі БФШ. На адкрыцці турніру прысутнічалі ўсе «бонзы» федэрацыі. А цяпер зірніце, колькі ўдзельнікаў рэальна знаходзяцца ў АБАВЯЗКОВЫХ ДЛЯ ЎСІХ БЕЗ ВЫНЯТКАЎ масках, што «закрываюць нос і рот».

Фота з той самай старонкі. No more comments

Тут 15.11.2021 кіраўнік адміністрацыі прэзідэнта Ігар Сяргеенка гукнуў: «Думаю, што к канцу лістапада пачатку снежня мы выйдзем на ўсенароднае абмеркаванне праекта Канстытуцыі». І паўтарыў 19.11.2021: «Я думаю, к пачатку снежня мы выйдзем на наступны этап усенароднае абмеркаванне». Думаць не забароніш – я вось, напрыклад, лічыў, што чыноўнік з першай дзясяткі самых уплывовых у краіне дарма казаць не будзе. Спадзяваўся пачытаць праект і выпрацаваць сваю пазіцыю ў перыяд паміж 8 і 15 снежня… Але дакумент пакуль так і не вынесены на «ўсенароднае абмеркаванне», і гэта замінае мне рэалізаваць свае планы, бо пачынаецца ўжо пераднавагодняя мітусня. У студзені, відаць, буду заняты, а ў лютым 2022 г. ужо і плебісцыт – вядома, калі анонс яго «першымі асобамі» не быў чарговым фэйкам. Дзякуй вам, дзяржаўныя «думаннікі», у капялюш!

Чарговыя драконаўскія прысуды (Сяргею Ціханоўскаму, Міколу Статкевічу ды інш.), павелічэнне колькасці палітзняволеных да 929 пракаментую праз адсылку да малавядомага савецкага мультфільма паводле апавядання Кіра Булычова

https://www.youtube.com/watch?v=zqfAgeoa2h8

Ён лялечны, але паглядзіце на ютубе, не пашкадуеце – дзякуй за наводку navimann’y. Дарэчы, агароджаная рэзідэнцыя на Камсамольскім возеры нават вонкава нагадвае жытло “свабоднага тырана” з аднайменнага мульціка 1990 г. 😉

І апошні на сёння кур’ёз – сумнаваты. Год таму нарабіла фурору «Шчучыншчына» ў выкананні Алены ЖалудОК. Падобна, дзяржаўныя СММ (сродкі масавай маніпуляцыі) вырашылі перахапіць тэму; у 2021 г. яны пісалі пра невялікі райцэнтр Гродзенскай вобласці часцей, чым звычайна, вось і на мінулым тыдні… Маўляў, 16-тысячны Шчучын – «горад для маладых». Права «СБ» так лічыць, але пры чым да расказу пра «росквіт» горада цытата з «правадыра»-2020: трэба зрабіць так, каб людзі адчувалі сябе ў аграгарадках не горш, чым у Мінску? На Шчучыншчыне ё буйныя вёскі, пераназваныя ў аграгарадкі, але многія квітнеюць не зусім… Або зусім не квітнеюць, зважаючы на тое, што насельніцтва раёна апошнія 10 гадоў пастаянна зніжалася. У 2019 г. яно ацэньвалася ў 38,5 тыс. чалавек, па стане на 1 жніўня 2021 г. – у 34,6 тыс. чалавек. Падзенне на 10% за 2 гады – такое сабе сведчанне росквіту.

Вольф Рубінчык, г. Мінск

16.12.2021

w2rubinchyk[at]gmail.com

Апублiкавана 16.12.2021  22:55